Ondertussen een paar weekjes verder

Goeiedag lezers,

Ondertussen is dit al weer mijn 4 week in mijn nieuwe huis ver weg van jullie. Maar wel ben ik nu al gesetteld in draai ik volledig mee in het dag/week schema van het hele gezin.

De afgelopen weken waren lange dagen waarbij ik van 8-5 voor de kinderen klaar sta. Daarnaast dus vroeg op(daar ben ik zoop goed in uhumm) na het werk een uitzending kijken en op tijd naar bed want ik ben gesloopt aan het einde van de dag. Vandaar dat ik nu alle verhalen online zet en met jullie deel.

Om bij het begin te beginnen en jullie een beetje up te daten

De week van 18 november:
Mijn eerste week met daarin fulltime watching the kids. Ik doe alles van het ontbijt, aankleden, op school, lunch voor bereiden, naptime, undertussen Jake overtuigen dat ik echt zijn Luier ga verschonen en dat poep bah is en niet goed voor de billen. Volgens hem is poep goed voor de billen en lekker in de luier haha.
Elke dag op tijd komen is een feit. Altijd weer erg leuk als het moment s'morgens is aan gebroken, om naar boven te gaan en om de Kids aan te kleden, tanden poetsen en haar te doen. Ze naar boven krijgen is niet zo heel moeilijk. Maar als ze boven zijn doen ze de sandwich of hamburger (is in feite hetzelfde) . Ik zL het even uitleggen. Als 2 aapjes liggen ze dan op elkaar en om elkaar heen, zodat ik (die de minuten op de klok voorbij ziet vliegen) ze niet uit elkaar kan halen. Pak je de 1krijg je de ander cadeau. Ik kan ze negeren, afleiden, lokken of what ever. Niks helpt. Aaah stres!! Wat nu? Gelukkig loopt elke ochtend goed af, ook al ben ik in staat om vader of moeder erbij te halen om ze even aan het werk te zetten. Overleven overleven, ochtenden zijn definetly THE hardest of THE entire day. Ik heb al stukjes gereden in de buurt met vader naast me om alles te laten zien en om mijn rij kunsten goed te keuren. Ten eerste is de auto waar ik in rij een honda ... Grote bak dus en natuurlijk automaat what else + die o zo handige achteruitkijk camera die ik u altijd gebruik en nodig heb :) can't live without (anymore). Om niet te vergeten stoelverwarming haha. Nu wat over de wegen hier: overal STOP borden, wie als eerst is mag als eerst gaan. Bij het stoplicht staan de lichten aan de overkant van het kruispunt, elke keer ben ik ze kwijt en ben recht boven me aan het zoeken. Een keer stond ik voor het stoplicht en de hostdad zat naast me en zei:wat ben je aan het doen. Nou naar het stoplicht hier boven ons aan het kijken totdat die op groen gaat. Waarom kijk je niet gewoon naar die rechtvoor je op het kruispunt? Uhhh, oja dat hier ja.
Iets vreemds en nieuws is als ik bij het stoplicht rechtsaf wil en het stoplicht is rood, maar er komt niks aan dan mag ik wel afslaan, zoo weird. Mph rijden is wel wennen, heb het idee dat ik altijd zo sloom rij. Op weg naar school ,mag je 20mph (30kmp). Een stukje verder mag je 30mph (45kmp) en op de rijksweg mag je 45mph (70kmp). Ik wel al een keer 60 gereden hoor, dat mocht van de host dad op de rijksweg. Want hij zei: dat ik mij moest aanpassen aan de snelheid van de auto's op de weg, oké daar gaan we:) en toen reed ik nog achter een vrachtwagen haha.
In deze week ben heb ook mijn social security number aangevraagd.

De kinderen hebben hebben mij flink uitgebrobeerd en gekeken hoe ver ze konden gaan. Ze hebben van alles tegen mij gezegd, wat ook tijdens de oriëntatie in New York was gezegd. Ze zeiden bijvoorbeeld: go to heaven, you are the wurst au pair ever, go home, I hate you . And I am like, yeah sure what ever but I'm staying.

Lange dagen en dan is het opeens weekend:). En dit weekend ben ik of course naar Chicago geweest. Ik ging niet alleen. Ik had afgesproken met een ander meisje uit Nederland die au pair in de regio van Chicago. Dus ik had met haar afgesproken bij het station. En natuurlijk hangen wij de toerist uit. Overal heen, overal foto's van en zo zijn wij de hele dag zoet. Wat vlieg de tijd toch snel voorbij. Kortom ik ven vaker te vinden in Chicago.

Have fun,

Liefs Julia